Wakacje w wersji Zen
Do czego są nam potrzebne wakacje? Do czego jest nam potrzebny urlop? Dlaczego tak tęsknimy za czasem bez… – bez pracy, bez obowiązków, bez pośpiechu, bez dociskającej nas codziennej rutyny? Tęsknimy, ponieważ na co dzień
O miłości:)
W poniedziałek Walentynki. Dzień Zakochanych. Dlatego dziś będzie o tym, co różni zakochanie od miłości.
 “Życie jest jak pudełko czekoladek. Nigdy nie wiesz, co Ci się trafi” mówił Forrest Gump cytując swoją mamę. A jednak, gdy wybieramy czekoladkę z pudełka, do jednych ciągnie nas bardziej, a do innych nie. Jedne smakołyki przyciągają naszą uwagę – kształtem, odcieniem, posypką, a pozostałe nie wzbudzają naszego zainteresowania. Gdy dochodzi do konsumpcji, gdy doświadczamy smaku, a zapach czekolady łechce nasz nos, przekonujemy się, czy wybór był dla nas dobry. W zakochaniu jest chyba podobnie. Dana osoba wzbudza nasz zachwyt – tym jak wygląda, jak pachnie, co do nas mówi, jak się zachowuje. Nasze skojarzenia, wyobrażenia dopełniają reszty. I nagle nie widzimy świata poza tą jedną jedyną / jednym jedynym. Motyle w brzuchu, chęć przebywania razem, spędzania wspólnego czasu od rana do nocy. Tak jak by bez tej drugiej osoby, drugiej połówki my sami bylibyśmy niepełni, niekompletni. Zakochanie ze wzajemnością to cudowny czas. Świat jest piękny, endorfiny buzują, uśmiech nie schodzi z twarzy, spojrzenie mamy jasne, a chód lekki. Ze szczęścia unosimy się w powietrzu. Gdy mija trochę czasu możemy w pełni rozsmakować się w czekoladce, którą wybraliśmy. Bardziej wyraziście czujemy poszczególne składniki. Wyczuwamy słodycz, ale też odrobinę goryczki. Delikatną nutę ostrości, szczyptę soli lub odrobinę kwaśności. Wówczas przychodzi test miłości. Pytanie, czy jesteśmy uzależnieni od cukru? Czy czekoladka smakuje nam jedynie wtedy, gdy jest słodka, czy potrafimy czerpać radość z doświadczania pozostałych smaków? Wiele zależy od tego, czy nosimy w sobie przestrzeń na “wielosmakowość” nas samych. Czy kochamy jedynie nasze słodkie części, pełne lekkości, radości, optymizmu, spełnienia i zadowolenia, czy mamy też w sobie otwartość na gorycz słabości i porażki, sól płynących z oczu łez, ostrość złości i gniewu i kwaśność wstydu, strachu lub poczucia winy. Czy nasza miłość wobec samych siebie jest warunkowa, czy bezwarunkowa? Czy w relacji ze sobą czujemy się pewnie i bezpiecznie? Czy obdarzamy się akceptacją i czułością? A może czekamy, aż otrzymamy od partnera / partnerki prezent w postaci słów i działań, których zadaniem jest pomóc nam uwierzyć, że jesteśmy ważni, wartościowi, zasługujący na miłość, czułość, bezpieczeństwo, akceptację. Gdy tego nie dostajemy, lub dostajemy za mało rodzi się frustracja, a w sercu pojawia niepokój. Przecież było tak słodko. Czemu zrobiło się ostro-kwaśno-słono-gorzko? Dzieje się tak, ponieważ nikt nie wypełni miłością studni, w której zrobiliśmy dziurę, lub nasze dzieciństwo sprawiło, że jesteśmy jak sitko. Pełni zranień i nieutulonej kruchości. Nikt nie wypełni bezpieczeństwem lęku, który został zasiany dawno temu, w innych okolicznościach i innych relacjach. Nikt nie poradzi sobie (lub poradzi heroicznym wysiłkiem, który ma swoją cenę) z nadszarpniętym w przeszłości zaufaniem, z niezaopiekowanym niskim poczuciem własnej wartości, czy z doświadczonym w przeszłości odrzuceniem. Ktoś może bardzo nas kochać, ale gdy nie kochamy samych siebie miłości z zewnątrz zawsze będzie za mało. Więc to nasze zadanie, by miłość kwitła w nas. To my musimy zasiać ziarno, a do życia zaprosić ogrodnika, który wesprze nas w podlewaniu tego, co i tak już w nas jest. Niech więc słodycz zakochania utwierdza nas w przekonaniu, jak wiele miłości jest w nas samych. Z jak bardzo czułą uwagą potrafimy patrzeć na siebie i z jak wielką akceptacją siebie przyjmować. Niech ta czułość, miłość, akceptacja, bezpieczeństwo, zaufanie wpadają do naszego serca, zataczają koło i płyną do naszej drugiej połówki. Jak ciągłość w kształcie elipsy. Niekończąca się opowieść. Przepływ energii, która odżywia, wspiera i dodaje skrzydeł. Pełna obfitość, która się mnoży, gdy się ją dzieli. Gdy kochasz siebie, możesz z lekkością kochać drugiego człowieka. Bez lęku. Niezależnie bowiem od tego, co się wydarzy Ty nigdy siebie nie opuścisz. Zawsze będziesz blisko. I zawsze będzie z Tobą miłość:) Miłego świętowania pięknego dnia MIŁOŚCI:) Wasza Małgosia |
| 06.04.2022 startuję ze stacjonarnym kursem empatii “Bliżej siebie, bliżej Ciebie, bliżej szczęścia”. Dostępnych jest dziś 8 miejsc. Jeśli masz chęć dołączyć, zapraszam:) |
Subscribe
Login
0 komentarzy
najnowszy
Zapisz się na newsletter
Więcej
Za co kocham NVC?
Porozumienie bez Przemocy otworzyło mi oczy na samą siebie. Pamiętam, jak pierwszy raz dotarło do mnie, że mam potrzeby. Wtedy najbardziej niewysycona była u mnie potrzeba odpoczynku i snu, bo byłam mamą dwójki małych dzieci.
Wolność
Gdy doświadczam wolności, to znaczy, że mi WOLNO. Po prostu mi wolno. Mam prawo. To bardzo mocne słowa. Stanowcze, ugruntowujące. Trochę tak, jakbyśmy mieli coś, co nam przynależy i nie zamierzali tego oddać. “Wolność kocham
